The show must go on II

Velofollies
Vrijdag was ik van plan om naar Velofollies te gaan. Vorig jaar was ik er niet geraakt. Dus ik wou zeker eens kunnen langs gaan dit weekend. Vrijdag bleek de enige dag dat ik het zou lukken om er een bezoekje te brengen.
Om 16 u. stond de ploegvoorstelling van Quickstep-Innergetic op het programma. Iedereen denkt dan logischerwijs aan Tom Boonen. En hij is er inderdaad nog steeds bij. Het duurde trouwens wat langer vooraleer de voorstelling kon beginnen omdat hij in een andere zaal nog een signeersessie had.
Ploegmanager Patrick Lefevere heeft opnieuw een schitterend team bij elkaar gekregen. Hij mocht dan ook zelf zijn renners één voor één voorstellen. De eerste die aan de beurt kwamen, waren de renners die aan het werk zijn in Australië in de Tour Down Under. Niet zonder trots kon de manager melden dat hun nieuwe aanwinst sinds september vorig jaar Allan Davis er opnieuw een ritzege geboekt had en kans had op de eindoverwinning. Uiteindelijk won hij vier ritten en uiteindelijk ook de eindzege.
Zelf ben ik ook wel blij voor Allan. Vorig jaar in deze periode zag het er voor hem nog heel slecht uit. Hij bleek ongewild verwikkeld in het dopingschandaal van dokter Fuentes (waarvan hij uiteindelijk werd vrijgepleit) maar daardoor had hij geen ploeg meer. Gelukkig kon en mocht hij de zesdaagse van Hasselt rijden. Daar leerde ik hem trouwens ook beter kennen. Hij fietste er zich in de kijker en kreeg een kans bij Mitsubishi-Jartazi van Jef Braeckeveldt. Uiteindelijk stapte hij in september over naar Quickstep en dat zou wel eens een goede beslissing kunnen geweest zijn. 2009 is dus veelbelovender begonnen dan 2008 voor hem. Geloof me: van deze klein-van-gestalte-zijnde Australiër zullen we nog heel veel horen. Go for it Allan!
Enkele belangrijke pionnen verlieten de ploeg (zoals onder andere Bettini die stopte, Garate, Steegmans). Die werden door enkele nieuwe jongens vervangen. Eén van de belangrijkste namen is hierbij Sylvain Chavanel, die overkwam van Cofidis. Hij bracht meteen collega-renner en oud-Quickstep gediende Kevin Van Impe terug mee naar de stal.
Toch zullen de ogen van het Vlaamse publiek op de twee kopmannen: Tom Boonen en Stijn Devolder gericht zijn. Ze zagen er allebei scherp en gemotiveerd uit. De één om met de pedalen de laatste negatieve berichten van wederwoord te dienen, de ander om te bevestigen dat hij zijn plaats als kopman zeker waard is.
Tot slot nog dit. Het wordt belangrijk om de site van de ploeg te volgen. Niet alleen werd de website vernieuwd met tal van wedstrijden waarin allerlei zaken te winnen zullen zijn. Je zal er ook de unieke foto's van de renners kunnen bewonderen die op het eind van het seizoen zullen verkocht worden. Het geld van deze verkoop gaat naar de ouders van Zita Deweghe. Zij zijn zelf doof en hun dochtertje is dat ook. Nu willen ze haar de kans geven om haar toch te laten horen via een CI of volledig Cochleair Implantaat. Zo een operatie kost echter veel geld. Het Quickstep-team wil hierbij zijn steentje bijdragen. De prachtige foto's zijn van de hand van de bekende fotograaf Henk Van Cauwenbergh. Naast de website zullen de foto's ook te bekijken zijn live op de koersen. Ga ze bekijken en help door op het eind van het seizoen één van deze kunstzinnige foto's te kopen.
Volg het op http://www.qsi-cycling.com/.
Wie durft nu nog beweren dat wielrenners geen hart hebben?

The show must go on I

Steracteur Sterartiest (SaSa)
Omwille van de gebeurtenissen in het kinderdagverblijf Fabeltjesland, werd de uitzending van Steracteur/Sterartiest van vrijdag naar zaterdag verplaatst. De opnames gingen wel door op vrijdag.
Ik heb alle begrip en zelfs veel respect voor de VRT dat ze die beslissing genomen heeft. Alleen kon de communicatie hierrond iets beter. De kijkers wisten niet hoe het nu zat met het stemmen. Moest dit op vrijdag nog gebeuren, of kon men pas op zaterdag stemmen? Het was allemaal heel onduidelijk. Wellicht ging men van een 'logische' redenering uit dat wegens het verplaatsen van de uitzending er vrijdag ook niet zou gestemd worden. Ofwel hadden ze zelf nog niet onmiddellijk een idee hoe alles geregeld zou worden. Nu goed, het is dan inderdaad uiteindelijk zaterdag duidelijker geworden en dat is het belangrijkste.
Al van bij het begin heb ik twee favorieten. Niet per definitie omdat het (vrij knappe) mannen zijn, maar het zijn West-Vlamingen. We mogen toch een beetje chauvinist zijn, niet? Ja, het gaat om Niels Destadsbader en Mathias Sercu.
De eerste is hier van bij mij in de buurt. Ik ben van Beveren-Leie en woon nu in Harelbeke: beide grenzen aan Deerlijk waar Niels vandaan komt.
Mathias ken ik al iets langer. Samen met Nico, één van mijn beste vrienden uit mijn studententijd, ging ik hem op zijn appartement/kot in Gent interviewen voor het studentenblad naar aanleiding van de film Ad Fundum. Die was op school vertoond naar aanleiding van een derdejaarsproject. Tom Van Landuyt en Mathias waren er te gast voor een debat over studentendopen. Zo haden we het idee opgevat om een dubbelinterview met de beide acteurs te regelen. Maar beide heren waren te druk bezet zodat we ze elk apart gingen bezoeken. Bij Mathias was dat dus in Gent. Toen we bij zijn appartement aankwamen, bleek de elektriciteit uitgevallen. Hij had overal kaarsjes neergezet en dat zorgde voor een aangename, speciale sfeer. Een moment om nooit te vergeten.
Maar behalve deze eerder subjectieve redenen, hebben zowel Niels als Mathias mij ook van hun zangkwaliteiten kunnen overtuigen waardoor ik hen wel gemeend steun. Jammer genoeg heeft Niels zijn tweede pijnbank niet overleefd en moeten we hem nu twee afleveringen missen. Of nu tenminste nog één. Want de kans is heel groot dat hij er na volgende week terug bij is. In het nieuwe concept van SaSa mogen de twee sterkste 'verliezers' er terug bij. Momenteel zijn dit Niels en Peter Vandevelde (ofte o.a. Piet Piraat). Hopelijk krijgt hij een deftige kans om zich opnieuw te bewijzen wat hij waard is.
En Mathias... ja momenteel is hij voor mij de gedoodverfde titelkandidaat. Hij houdt het al vol van bij de start en zat nog nooit op de pijnbank. En eerlijk toegegeven heeft hij al het meest variatie (vind ik toch) in zijn optredens gestoken. Bij deze doe ik een oproep (zeker aan alle West-Vlamingen die dit lezen): Stem Mathias op 3470!
Wordt vervolgd...

Friday 23rd

Normaal is Vrijdag de 13de een rampdag. Althans volgens de overlevering en de film(s). Sinds afgelopen vrijdag de 23ste hebben we er in België weer een traumatische ervaring bij. Wie krijgt niet de rillingen als we de beelden van het kinderdagverblijf in Dendermonde/Sint-Gillis (terug)zien. Wie doodt nu baby's, de onschuldigsten der onschuldigen?
De laatste jaren gebeuren steeds meer krankzinnige dingen. Wat er omgaat in het hoofd van dergelijke mensen? Het is een groot raadsel/mysterie. Dergelijke gebeurtenissen doen ons even stilstaan bij het hoe en waarom? Wat is de drijfveer om zoiets gruwelijks te doen?
Velen die dit hier lezen, zullen misschien denken van 'wat een moraalridder'/conservatievelinge. Maar ik merk dat het normenbesef zwaar achteruitgaat de laatste jaren. Vooral wat je op TV te zien krijgt, laat soms weinig aan de verbeelding over. Als ik soms hoor welke praat jongeren vandaag de dag verkopen, het grenst soms aan het onvoorstelbare. Je merkt dat ze dingen op TV zien die ze beter op zo een jonge leeftijd nog niet voor ogen krijgen. En als sommige volwassenen fictie van realiteit nog niet kunnen onderscheiden, hoe kunnen we dat dan van kinderen/jongeren verwachten. Het zijn de volwassen die hen het besef van goed en kwaad, de waarden en normen in het leven, moeten bijbrengen.
Helaas zijn het tragische gebeurtenissen zoals deze met het kinderdagverblijf Fabeltjesland die ons terug met de voeten op de grond brengen en ons doen nadenken over waar het met onze samenleving naar toe gaat.
Langs deze weg wil ik ook mijn medeleven betuigen aan de getroffen families en wens hen veel sterkte in deze donkere periode toe.

Muzikaal weekendje...

... met een sportief staartje
Vorig weekend stond vooral in het teken van de Hafabra-muziek. Ik hoor je al denken: Hafabra? :s Wat voor beest is dat? Het is geen beest ;-) maar de afkorting voor Harmonie, Fanfare en Brassband. Vrijdag was het harmonietijd, zaterdag brassband.
Jaarlijks hebben we met het Bevers Harmonieorkest ons nieuwjaarsconcert in de kerk van Beveren-Leie. Dat was dus vrijdagavond. Na maanden van repetities brachten we opnieuw een prachtig concert, al zeg ik het zelf. Ondanks dat er niet veel werken op het programma stonden, boden we een goedgevuld programma aan. Starten deden we op Italiaanse wijze met Banda Sucre, een typisch Italiaanse mars.
Daarna kwam Third Symphony aan de beurt. De componist James Barnes begon dit werk te componeren net nadat zijn dochtertje Nathalie gestorven was. Je hoort dus in het eerste en tweede deel de woede, het verdriet om het verlies van zijn kind. Het derde deel is het meest emotionele. Barnes wou hier het beeld scheppen van een utopie, een wereld hoe die zou zijn mocht Nathalie nog leven. Het is ook voor dirigent en muzikanten een hele opdracht om de noten om te zetten in de sfeer die de componist wou creëren. Tot slot het vierde deel. Ondertussen was Barnes terug vader geworden van een zoon toen hij aan het vierde deel begon te schrijven. Het is dan ook veel vrolijker dan de eerste twee delen. Een happy end als het ware. Dit werk heeft het orkest opgegeven als keuzewerk voor het Wereld Muziek Concours in Kerkrade komende zomer. Dirigent en muzikanten zullen er mee strijden voor de wereldtitel in de concertreeks, de hoogste categorie.
Deel twee van het concert begon met New York. Neen, niet het nummer dat bekend werd door Frank Sinatra. De componist van 'ons' New York is Nigel Hess. Hij lijkt misschien onbekend maar schreef voor Britse en Amerikaanse tv- en theaterproducties. New York komt uit zijn werk East Coast Pictures dat hij speciaal voor harmonieorkest geschreven heeft.
Tot slot van het officiële programma brachten we Pinocho van Ferrer Ferran. Dit was het plichtwerk op het Certamen de Bandas de Musica in Valencia afgelopen zomer. Het verhaal van Pinokkio, iedereen wel bekend, wordt prachtig beschreven in de muziek.
Als eerste toegift speelden we Dichter en Boer van Franz von Suppé. Dit was een eerbetoon aan voorzitter Marcel Depoortere. Hij heeft afscheid genomen als president van het orkest maar we hopen hem als ere-voorzitter nog vaak in het lokaal en op concerten te mogen verwelkomen. Santorini stond vorig jaar al op het programma. We hernamen dit ook nu als een toemaatje. En natuurlijk werd het concert passend afgesloten met de Radetsky Mars.
Zonder blasé over te komen, was het publiek opnieuw laaiend enthousiast. Opdracht volbracht dus en komende zaterdag doen we het nog eens netjes over in de Brielpoort in Deinze om 20 u. Kom gerust af.
Oorspronkelijk had ik op zaterdag niets gepland. Maar na één van de repetities hoorde ik dat de Metropole Brass Band een CD-voorstelling gaf in Buggenhout. Niets bijzonders zou je denken, ware het niet dat solist Geert De Vos, bastrombonist bij o.a. De Munt, een werk zou brengen van Wim Bex, de bastrombonist die mee was in Valencia en ook op ons nieuwjaarsconcert meespeelde. Tijdens onze babbel op het vliegtuig richting Valencia (zie post over Valenciaverslag) had Wim verteld dat hij zelf ook componeerde. Ik had hem toen gevraagd dat, indien één van zijn werken zou uitgevoerd worden, hij mij dat wel mocht laten weten. En ja, belofte maakt schuld, dus ging het zaterdag richting Buggenhout. Het was niet onmiddellijk bij de deur maar de kwaliteit die ik te horen kreeg, compenseerde dit ruimschoots. Het was vooral uitkijken naar 'Vademecum for Bass Trombone', het concerto voor bastrombone dat Wim componeerde. En het kon me zeker bekoren. Al kocht ik de CD niet ter plaatse, toch heb ik hem wel besteld. Je kan hem ook bestellen op de site van Metropole Brass Band. Het is zeker een aanrader.
Mijn weekend heb ik zondag voor de buis afgesloten, kijkend naar het BK veldrijden. En jawel. Sven Nys maakte zijn favorietenrol waar. Het was een podium om U tegen te zeggen: Sven Nys goud en Belgisch Kampioen, Niels Albert zilver en Kevin Pauwels brons: met andere woorden de koning gevolgd door de kroonprins en de prins. Dit belooft voor de komende weken. Hoogerheide, here we come.

't is godgeklaagd...

In welke wereld leven wij? Als je even terugblikt op 2008, was het weer niet veel soeps. En dan heb ik het nog niet eens over al die toestanden die buiten ons landje gebeuren. Misschien moet ik wel stellen dat het zelfs de afgelopen 18 maanden er hier in dit 'amper een paddestoelenstip groot' landje meer chaos heerstte dan we in een deftig Westers land mogen verwachten.
Het begon inderdaad in de zomer van 2007, na de memorabele verkiezingen in juni van dat jaar. Onze heren en dames politici raakten het rond de onderhandelingstafel niet eens. Madam Non negeerde volkomen het signaal dat de Vlamingen toch hadden gegeven door het Vlaams kartel samen met andere Vlaams-nationalistische partijen de verkiezingen te laten winnen. Omdat er na een half jaar nog niets uit de bus was gekomen, werd terug beroep gedaan op Verhofstadt die in maart 2008 uiteindelijk de fakkel toch doorgaf aan Yves Leterme. Ondertussen werden allerlei pogingen ondernomen om het kartel toch maar te doen springen. De band bleek steviger dan de meesten dachten. Maar toch...
Uiteindelijk, na nogmaals vruchteloze onderhandelingen en koninklijke onderhandelaars die het voorstel op tafel legden waar de Vlaamse Regering eigenlijk mee op de proppen was gekomen, sprong het kartel toch eind september vorig jaar. Uiteindelijk gingen de gesprekken van gemeenschap tot gemeenschap toch van start. Maar in hoeverre er gepraat wordt?! Het gebeurt blijkbaar in alle stilte want veel heb ik er sindsdien niet meer over opgevangen.
Er waren misschien te veel andere katten te geselen: de financiële crisis waar de overheid redding probeerde te brengen maar uiteindelijk na veel gebakkelij tot zelfs de val van de federale regering tot gevolg had.
Ben eens curieus wat het allemaal zal geven in juni, de regionale verkiezingen. 'k Vrees dat van het 'pakket staatshervorming' dat beloofd werd voor de komende verkiezingen er niet zal liggen. Palaveren over 'BHV' terwijl het eigenlijk heel simpel zou moeten zijn: splitsen!! Zo gaf het Grondwettelijk Hof toch aan. BHV is ongrondwettelijk en moet gesplitst worden. Punt. En dan moeten er ministers ontslag nemen omdat 'de wetgevende macht' zich heeft gemoeid met 'de rechterlijke macht'. Laat me niet lachen.
Nu ja wie ben ik: een onnozel garnaaltje in die grote zee. Maar misschien zet ik hier mee mensen aan het denken en werken we aan verandering in de politieke cultuur. Uiteindelijk beslissen die heren en dames parlementairen wat er met ons zuur verdiende belastingscenten 'voor ons' gedaan wordt.
Ga dus zeer bewust naar de stembus in juni!!