De afgelopen acht weken heb ik het op de voet gevolgd. In Nederland ging men op zoek naar "Zorro" voor de musical Zorro die vanaf april doorheen Nederland toert. Na enkele voorrondes startten ze met zijn elven aan de liveshows. Daaruit moest dan na een afvallingsrace van acht weken dé Zorro gekozen worden.
De eerste twee shows heb ik live bekeken. Daarna kon ik wegens verschillende redenen (onder andere omdat ik met ons orkest zelf op het podium stond voor ons nieuwjaarsconcert in Deinze) de shows niet meer live volgen maar dankzij de digitale televisie kon ik ze zonder problemen allemaal opnemen. Vaak zat ik dan om een uur of 3 nog voor mijn tv-scherm om de shows te bekijken in uitgesteld relay.
Van alle kandidaten kende ik er slechts één: Dennis ter Vergert. Ik had hem aan het werk gezien tijdens Notre Dame de Paris en vond hem toen zeker niet slecht. Maar ik wou onbevooroordeeld de wedstrijd/open auditie volgen. Met andere woorden, ik had geen favoriet en zou uit de verschillende optredens proberen zelf te distilleren wie de perfecte Zorro zou zijn.
Al van bij de eerste uitzendingen sprong Tommie Christiaan er voor mij toch uit ondanks een zeer hoog niveau van alle kandidaten. Hij heeft iets over hem, vooral die sprekende, blinkende ogen, waarmee hij de kijkers naar de beeldbuis kon trekken. Over alle acht shows heeft hij zeer verscheidene nummers gebracht. Zo was er bij de tweede aflevering 'Make 'em laugh' uit Singing in the rain. De manier waarop hij het nummer bracht, straalde ongelooflijk veel humor en energie uit. Moest echt wel lachen. Met 'Cool' uit West Side Story toonde hij al dat hij super kon dansen én daarbij aan zangkwaliteit niet inboette. Daarnaast bewees hij tevens dat hij ook zeer ingetogen, emotionele nummers perfect kon interpreteren. Hij pakte me vorige week echter definitief in met 'Night Fever' uit Saturday Night Fever. 'k Stond zo goed als zelf mee te dansen.
Ondertussen volgde ik op de website van de Avro de verschillende blogs. Ook hier sprongen enkele van Tommie's berichten weer uit van originaliteit en waren heel leuk geschreven. Vooral de bijdagen in zijn videoblog tijdens de afgelopen week waren best wel grappig en leuk. Zijn reportagewerk deed me denken aan de mannen van de Neveneffecten. Dus mocht het niet gelukt zijn als "Zorro", hij kon nog een programma maken met gekke reportages.
Maar hij heeft het dus wel gehaald. De finale was echt heel spannend. Met Roman en Ruud had hij ook wel heel sterke tegenstanders in deze bloedstollende finale. Als eerste viel Ruud af. En waren ze dus nog met twee. Roman heeft fysisch alles om Zorro te kunnen spelen. Toch vond ik persoonlijk dat hij me te weinig aan het scherm had kunnen kluisteren. Dat vind ik wel heel belangrijk voor een "Zorro", die uiteindelijk nog altijd een Latino is en ook een speciale aantrekkingskracht moet uitstralen.
Maar zoals al gezegd over alle kandidaten: ze waren allen van hoog niveau en zullen hun ideale hoofdrol zeker nog vinden. Zo vind ik persoonlijk dat Ruud perfect zou passen als Jesus of Judas in 'Jesus Christ Superstar' of als 'The Man' in 'Whistle down the wind' mochten ze die in Nederland spelen. En de twee nieuwkomers in het vak zullen zeker ook hun plaats vinden. Zeker Dennis de Groot heeft vriend en vijand verbaasd door de halve finale te halen.
Maar Tommie is dus Zorro geworden en ik ben er van overtuigd dat hij die rol met verve zal vertolken. Ik vrees dat de toer Vlaanderen niet zal aandoen als ik de speellijst bekijk. Maar ik kan mezelf wel een leuk verjaardagscadeau doen door de show in Eindhoven bij te wonen. Hopelijk rijd ik dan geen twee en een half uur (want toch is het nog vrij ver van Harelbeke tot Eindhoven) om dan te ontdekken dat hij voor die vertoning vervangen is door één van de andere 'Zorro's'.
De eerste twee shows heb ik live bekeken. Daarna kon ik wegens verschillende redenen (onder andere omdat ik met ons orkest zelf op het podium stond voor ons nieuwjaarsconcert in Deinze) de shows niet meer live volgen maar dankzij de digitale televisie kon ik ze zonder problemen allemaal opnemen. Vaak zat ik dan om een uur of 3 nog voor mijn tv-scherm om de shows te bekijken in uitgesteld relay.
Van alle kandidaten kende ik er slechts één: Dennis ter Vergert. Ik had hem aan het werk gezien tijdens Notre Dame de Paris en vond hem toen zeker niet slecht. Maar ik wou onbevooroordeeld de wedstrijd/open auditie volgen. Met andere woorden, ik had geen favoriet en zou uit de verschillende optredens proberen zelf te distilleren wie de perfecte Zorro zou zijn.
Al van bij de eerste uitzendingen sprong Tommie Christiaan er voor mij toch uit ondanks een zeer hoog niveau van alle kandidaten. Hij heeft iets over hem, vooral die sprekende, blinkende ogen, waarmee hij de kijkers naar de beeldbuis kon trekken. Over alle acht shows heeft hij zeer verscheidene nummers gebracht. Zo was er bij de tweede aflevering 'Make 'em laugh' uit Singing in the rain. De manier waarop hij het nummer bracht, straalde ongelooflijk veel humor en energie uit. Moest echt wel lachen. Met 'Cool' uit West Side Story toonde hij al dat hij super kon dansen én daarbij aan zangkwaliteit niet inboette. Daarnaast bewees hij tevens dat hij ook zeer ingetogen, emotionele nummers perfect kon interpreteren. Hij pakte me vorige week echter definitief in met 'Night Fever' uit Saturday Night Fever. 'k Stond zo goed als zelf mee te dansen.
Ondertussen volgde ik op de website van de Avro de verschillende blogs. Ook hier sprongen enkele van Tommie's berichten weer uit van originaliteit en waren heel leuk geschreven. Vooral de bijdagen in zijn videoblog tijdens de afgelopen week waren best wel grappig en leuk. Zijn reportagewerk deed me denken aan de mannen van de Neveneffecten. Dus mocht het niet gelukt zijn als "Zorro", hij kon nog een programma maken met gekke reportages.
Maar hij heeft het dus wel gehaald. De finale was echt heel spannend. Met Roman en Ruud had hij ook wel heel sterke tegenstanders in deze bloedstollende finale. Als eerste viel Ruud af. En waren ze dus nog met twee. Roman heeft fysisch alles om Zorro te kunnen spelen. Toch vond ik persoonlijk dat hij me te weinig aan het scherm had kunnen kluisteren. Dat vind ik wel heel belangrijk voor een "Zorro", die uiteindelijk nog altijd een Latino is en ook een speciale aantrekkingskracht moet uitstralen.
Maar zoals al gezegd over alle kandidaten: ze waren allen van hoog niveau en zullen hun ideale hoofdrol zeker nog vinden. Zo vind ik persoonlijk dat Ruud perfect zou passen als Jesus of Judas in 'Jesus Christ Superstar' of als 'The Man' in 'Whistle down the wind' mochten ze die in Nederland spelen. En de twee nieuwkomers in het vak zullen zeker ook hun plaats vinden. Zeker Dennis de Groot heeft vriend en vijand verbaasd door de halve finale te halen.
Maar Tommie is dus Zorro geworden en ik ben er van overtuigd dat hij die rol met verve zal vertolken. Ik vrees dat de toer Vlaanderen niet zal aandoen als ik de speellijst bekijk. Maar ik kan mezelf wel een leuk verjaardagscadeau doen door de show in Eindhoven bij te wonen. Hopelijk rijd ik dan geen twee en een half uur (want toch is het nog vrij ver van Harelbeke tot Eindhoven) om dan te ontdekken dat hij voor die vertoning vervangen is door één van de andere 'Zorro's'.
