10/10/2009

Zuuuumbaaaa

Ja, sinds deze zomer heb ik ook de Zumba-microbe te pakken. Het was al een tijdje aan het kriebelen hoor. Maar door mijn zoektocht kwam het er maar niet van.
Sinds augustus heb ik weer een meer vast (maar weliswaar zeer druk) patroon te pakken waardoor ik eens kon uitkijken om terug te sporten. Begin juli had ik langs de Gentseweg een gebouw opgemerkt dat compleet in een heus Zumba Paradise werd omgetoverd. Toen ik van mijn thuis naar mijn huis reed, stopte ik eens om te kijken wanneer de openingsuren waren. Ideaal: op donderdag- en vrijdagavond van 19 tot 20 of van 20 tot 21 u. Beter kon het niet lukken voor mij.
Zo gezegd, zo gedaan. Eén telefoontje en ik was ingeschreven. Op 21 augustus ging na enkele weken vakantie het Zumbaparadise terug open. Het was een openbaring. Dit was wat ik nog te kort had om mij helemaal opgetogen te voelen: mij opnieuw kunnen uitleven in een dans-fitnessprogramma. Zumba dus.
Het wordt door 'trendwatchers' omschreven als een nieuwe hype die allicht ook zijn tijd zal kennen. Misschien wel. Toch denk ik wel dat Zumba een lang leven beschoren zal zijn. Het is namelijk een combinatie van dansen en fitnessen. De muziek werkt ontzettend aanstekelijk. Latino muziek heeft me trouwens altijd al kunnen opbeuren. De spirit/inspiratie achter Zumba is voornamelijk om plezier te hebben, energie op te doen en vooral te genieten... Dat kon ik toch ook opmaken toen ik deelnam aan de masterclass met Mr. Zumba himself: Alberto 'Beto' Perez. De Colombiaan ging in op een uitnodiging van enkele enthousiaste Zumba-instructeurs om in Beerse (bij Turnhout) twee masterclasses te geven. Als je 250 superenthousiaste deelnemers het beste van zichzelf ziet geven, dan weet je het wel. Om dan nog niet te spreken van de energie die Beto zelf uitstraalde. Als je die man zo uit zijn dak ziet gaan, kan je niets anders dan in die energie meegezogen worden.
En dat vraagt hij ook van de instructeurs: diezelfde positieve energie over te brengen op de deelnemers in hun fitnessles. Hij duldt trouwens ook niet dat er 'concurrentie' heerst tussen de instructeurs onderling. "Je kan alleen maar van elkaar leren!", stelt hij. En gelijk heeft hij. Iedere persoon heeft namelijk een ander karakter waardoor ook de manier van lesgeven, de manier van de stappen over te brengen, verschillend kunnen zijn maar de spirit blijft wel dezelfde.
Dat heb ik ook meegemaakt bij Zumba Paradise. Ik merkte toen ik er begon dat de lesgeefster Hilde nog niet zo lang fitnessles gaf, maar ze geeft het met een enorme overgave dat ik haar daarvoor enorm bewonder. En ik heb geleerd dat je mensen altijd een kans moet geven. Wel... je zou haar bezig moeten zien... ongelooflijk tof hoe energiek ze elke les geeft. Het zweept je op en mee en voor je het weet is het uurtje voorbij.
Hopelijk kan ik straks met dezelfde energie Zumbales geven. Eind oktober volg ik de basic 1-cursus. Dan kan ik normaal ook Zumba geven... Ik kijk er al naar uit.