Het is al even geleden dat ik hier nog iets 'sportiefs' schreef. De laatste maanden was het op TV weer allemaal sport wat de klok sloeg. Het begon met het WK voetbal in Zuid-Afrika, tussendoor nog wat tennis op Wimbledon en tot slot de Ronde van Frankrijk. En jawel Spanje overheerste telkens.
Tijdens het WK, bij gebrek aan onze eigenste nationale voetbalploeg, supporter ik altijd voor de 'latino' ploegen en dan bij voorkeur Brazilië, Portugal en Spanje. De enige niet-latinoploeg die ik ook altijd een warm hart toedraag is de Engelse nationale ploeg. Deze laatste werd uitgeschakeld na het afkeuren van een geldig doelpunt tegen Duitsland. Enkele enorme 'flaters' zoals deze deden de discussie opnieuw oplaaien om technische hulpmiddelen in te schakelen om de scheids- en lijnrechters bij te staan bij hun beslissingen. De halve finale tussen Duitsland en Spanje was voor mij één van de betere, zoniet de beste wedstrijd die ik het hele tornooi gezien heb. De finale tussen Nederland en Spanje kon helemaal niet tippen aan het niveau van die halve finale. Dat had mijns inziens vooral te maken met het spel van onze noorderburen. Nu, eind goed al goed zegt het spreekwoord: Spanje werd verdiend wereldkampioen.
Ondertussen kregen we ook Wimbledon. Al bij al deden onze landgenoten het niet zo slecht maar wat wil je als Kim, Justine, Yanina en Kirsten in het zelfde kwart ingedeeld zitten en door omstandigheden ook nog eens hun wedstrijden kort op elkaar moeten afhandelen... Geen van de vier in de finale dus. Ook onze heren deden het niet zo heel slecht maar ook van hen hoefden we geen finale te verwachten. Zelfs een certitude als Roger Federer werd voortijdig uitgeschakeld. Enkel Rafael Nadal maakte zijn favorietenrol waar. Opnieuw Spanje aan het feest dus.
Afgelopen zondag eindigde de Ronde van Frankrijk traditiegetrouw in Parijs na een drie weken durende fietstocht (zo'n 3600 km bij elkaar). Jurgen Vandenbroeck wist vriend en vijand te verbazen met zijn vijfde plaats in de eindrangschikking. Wij zijn natuurlijk tevreden dat we na 25 jaar (of toch zo ongeveer) weer een renner hebben die top vijf rijdt in de Tour. Ook onze andere landgenoten hebben zich laten zien. Er is dus nog hoop. Maar ook hier mocht een Spanjaard op het hoogste schavotje stappen. Na het 'interne duel' vorig jaar met Lance Armstrong werd dit jaar gevreesd voor een nieuw intern duel met Vinokourov. Maar Alberto Contador bleek toch wel de enige echte kopman te zijn bij Astana. Hij kreeg wel heel wat weerwerk, zoals ook wel verwacht was, van Andy Schleck maar mag toch voor de derde maal de 'Tour de France' op zijn naam schrijven.
De sportzomer zit er weer op. Het is nu opnieuw twee jaar wachten voor de volgende lange sportieve zomer. In 2012 krijgen we dan EK voetbal, Olympische Spelen in Londen en tussendoor de traditionele evenementen met de Tour en Wimbledon.
Tijdens het WK, bij gebrek aan onze eigenste nationale voetbalploeg, supporter ik altijd voor de 'latino' ploegen en dan bij voorkeur Brazilië, Portugal en Spanje. De enige niet-latinoploeg die ik ook altijd een warm hart toedraag is de Engelse nationale ploeg. Deze laatste werd uitgeschakeld na het afkeuren van een geldig doelpunt tegen Duitsland. Enkele enorme 'flaters' zoals deze deden de discussie opnieuw oplaaien om technische hulpmiddelen in te schakelen om de scheids- en lijnrechters bij te staan bij hun beslissingen. De halve finale tussen Duitsland en Spanje was voor mij één van de betere, zoniet de beste wedstrijd die ik het hele tornooi gezien heb. De finale tussen Nederland en Spanje kon helemaal niet tippen aan het niveau van die halve finale. Dat had mijns inziens vooral te maken met het spel van onze noorderburen. Nu, eind goed al goed zegt het spreekwoord: Spanje werd verdiend wereldkampioen.
Ondertussen kregen we ook Wimbledon. Al bij al deden onze landgenoten het niet zo slecht maar wat wil je als Kim, Justine, Yanina en Kirsten in het zelfde kwart ingedeeld zitten en door omstandigheden ook nog eens hun wedstrijden kort op elkaar moeten afhandelen... Geen van de vier in de finale dus. Ook onze heren deden het niet zo heel slecht maar ook van hen hoefden we geen finale te verwachten. Zelfs een certitude als Roger Federer werd voortijdig uitgeschakeld. Enkel Rafael Nadal maakte zijn favorietenrol waar. Opnieuw Spanje aan het feest dus.
Afgelopen zondag eindigde de Ronde van Frankrijk traditiegetrouw in Parijs na een drie weken durende fietstocht (zo'n 3600 km bij elkaar). Jurgen Vandenbroeck wist vriend en vijand te verbazen met zijn vijfde plaats in de eindrangschikking. Wij zijn natuurlijk tevreden dat we na 25 jaar (of toch zo ongeveer) weer een renner hebben die top vijf rijdt in de Tour. Ook onze andere landgenoten hebben zich laten zien. Er is dus nog hoop. Maar ook hier mocht een Spanjaard op het hoogste schavotje stappen. Na het 'interne duel' vorig jaar met Lance Armstrong werd dit jaar gevreesd voor een nieuw intern duel met Vinokourov. Maar Alberto Contador bleek toch wel de enige echte kopman te zijn bij Astana. Hij kreeg wel heel wat weerwerk, zoals ook wel verwacht was, van Andy Schleck maar mag toch voor de derde maal de 'Tour de France' op zijn naam schrijven.
De sportzomer zit er weer op. Het is nu opnieuw twee jaar wachten voor de volgende lange sportieve zomer. In 2012 krijgen we dan EK voetbal, Olympische Spelen in Londen en tussendoor de traditionele evenementen met de Tour en Wimbledon.
