Dankzij een goede vriendin kreeg ik de kans om naar een voorstelling van Notre Dame de Paris in de Antwerpse stadsschouwburg te gaan. Ik kende de originele Engelse muziek van deze musical. Altijd ben ik afwachtend wat een vertaling in het Nederlands zal geven. Ook wat de cast betreft ben ik altijd wat sceptisch. Als musicalliefhebber ben ik nu eenmaal verknocht aan de Londense West End. En toch weten ze me telkens positief te verrassen.
Ik zag ondertussen al The Phantom of the Opera, Les Miserables en Evita in het Nederlands. Telkens kon zowel de vertaling als de cast me bekoren. En bij Notre Dame de Paris was het wederom niet anders. Van begin tot eind zat ik geboeid te kijken. Eigenlijk had ik zelfs ogen te kort. Er gebeurde zo ontzettend veel op de scène, dat ik zelfs spijt kreeg dat ik pas zo laat naar de show ben gaan kijken.
Kenners van de musical weten dat de muziek geschreven werd door Riccardo Cocciante. Hier in ons land werd hij o.a. bekend van het nummer 'Sincerità' uit 1983. Het verhaal is gebaseerd op het boek van Victor Hugo over Quasimodo, de klokkenluider van de Parijse Notre Dame.
Hoewel deze musical al in verschillende talen werd gespeeld, zijn enkel de originele Franstalige en Engelstalige versie mij bekend. De Engelse score heb ik trouwens al enkele jaren in mijn bezit.
Net als bij de originele versies stonden ook in de Vlaamse versie popartiesten in de cast. De hoofdrollen waren weggelegd voor Gene Thomas (X-session) en Sandrine. Van Gene Thomas was ik al fan. Het is iemand die verschillende stijlen aandurft. En hij heeft meteen ook bewezen dat hij het musicalgenre aankan. Hij presteerde super in zijn rol van Quasimodo. Sandrine nam de rol van Esmeralda voor haar rekening. Haar uiterlijk is al een plus om de Zigeunerin Esmeralda gestalte te geven. Ze heeft een krachtige stem en die kwam ook goed tot haar recht in deze musical. Ik hoop beide popsterren zeker nog eens in één of andere musical aan het werk te kunnen zien.
De grootste verrassing, voor mij althans, was de vertolker van Phoebus. Tim Driesen is afkomstig uit de Kempen maar vertoeft ondertussen al enige jaren in Londen waar hij een musicalopleiding genoot en al op verschillende podia in de Londense West End stond. Ik besefte dus maar eens te meer dat het al VEEEEEEEEEEEEEEEL te lang geleden was dat ik nog in de Britse hoofdstad was. Maar daar komt weldra verandering in. Ik vermoed dat het kortbij zal zijn om een musical te vinden waar hij een belangrijke rol zal vertolken. Maar zeker is dat ik dit Vlaams talent in een musical in Londen zal/wil zien staan.
De kans is zelfs zeer groot dat ik kies om naar The Phantom te gaan. Daar speelt David Shannon de hoofdrol. Ik zag hem al eerder de hoofdrol vertolken in Miss Saigon en ging er nadien samen met enkele andere acteurs mee op stap.
Ik had ook nog voor Les Miserables kunnen kiezen. Daar staat Bruggeling Hans Peter Janssens nog steeds op de planken. Maar enkele jaren geleden zag ik hem als Valjean al in Londen.
Maar nog eens terug naar Notre Dame de Paris. Nadien signeerden de hoofdacteurs CD's en/of brochures. Dat was nog een leuke meenemer en vooral aandenken aan een prachtige woensdagavond in april.
Ik zag ondertussen al The Phantom of the Opera, Les Miserables en Evita in het Nederlands. Telkens kon zowel de vertaling als de cast me bekoren. En bij Notre Dame de Paris was het wederom niet anders. Van begin tot eind zat ik geboeid te kijken. Eigenlijk had ik zelfs ogen te kort. Er gebeurde zo ontzettend veel op de scène, dat ik zelfs spijt kreeg dat ik pas zo laat naar de show ben gaan kijken.
Kenners van de musical weten dat de muziek geschreven werd door Riccardo Cocciante. Hier in ons land werd hij o.a. bekend van het nummer 'Sincerità' uit 1983. Het verhaal is gebaseerd op het boek van Victor Hugo over Quasimodo, de klokkenluider van de Parijse Notre Dame.
Hoewel deze musical al in verschillende talen werd gespeeld, zijn enkel de originele Franstalige en Engelstalige versie mij bekend. De Engelse score heb ik trouwens al enkele jaren in mijn bezit.
Net als bij de originele versies stonden ook in de Vlaamse versie popartiesten in de cast. De hoofdrollen waren weggelegd voor Gene Thomas (X-session) en Sandrine. Van Gene Thomas was ik al fan. Het is iemand die verschillende stijlen aandurft. En hij heeft meteen ook bewezen dat hij het musicalgenre aankan. Hij presteerde super in zijn rol van Quasimodo. Sandrine nam de rol van Esmeralda voor haar rekening. Haar uiterlijk is al een plus om de Zigeunerin Esmeralda gestalte te geven. Ze heeft een krachtige stem en die kwam ook goed tot haar recht in deze musical. Ik hoop beide popsterren zeker nog eens in één of andere musical aan het werk te kunnen zien.
De grootste verrassing, voor mij althans, was de vertolker van Phoebus. Tim Driesen is afkomstig uit de Kempen maar vertoeft ondertussen al enige jaren in Londen waar hij een musicalopleiding genoot en al op verschillende podia in de Londense West End stond. Ik besefte dus maar eens te meer dat het al VEEEEEEEEEEEEEEEL te lang geleden was dat ik nog in de Britse hoofdstad was. Maar daar komt weldra verandering in. Ik vermoed dat het kortbij zal zijn om een musical te vinden waar hij een belangrijke rol zal vertolken. Maar zeker is dat ik dit Vlaams talent in een musical in Londen zal/wil zien staan.
De kans is zelfs zeer groot dat ik kies om naar The Phantom te gaan. Daar speelt David Shannon de hoofdrol. Ik zag hem al eerder de hoofdrol vertolken in Miss Saigon en ging er nadien samen met enkele andere acteurs mee op stap.
Ik had ook nog voor Les Miserables kunnen kiezen. Daar staat Bruggeling Hans Peter Janssens nog steeds op de planken. Maar enkele jaren geleden zag ik hem als Valjean al in Londen.
Maar nog eens terug naar Notre Dame de Paris. Nadien signeerden de hoofdacteurs CD's en/of brochures. Dat was nog een leuke meenemer en vooral aandenken aan een prachtige woensdagavond in april.
