13/01/2011

U(nauthorized) C(ycling) I(diots)

Er moet me echt iets van het hart. Ik ben een ontzettende sportliefhebster. Maar wat ik de afgelopen weken weer te horen, zien en lezen kreeg, maakt me woest. Niet op de sporters natuurlijk maar op de instanties die in principe de sporters (hun leden dus) en de sport op zich moeten verdedigen.
In mijn ogen niets van dat. Wie mij kent of althans mijn blog wat volgt, weet dat mijn hart sneller klopt voor het wielrennen. Welke Vaudeville nu weer aan de gang is, hou je niet voor mogelijk.
Neem nu het hele gedoe rond Iljo Keisse. Na allerlei mogelijke testen en opnieuw testen door verschillende professoren wist Iljo samen met zijn raadsheren te bewijzen dat er van doping geen sprake was. Logischerwijze werd hij vrijgesproken. Maar de 'wijzen uit het oosten' (alias het WADA) volgden liever hun eigen 'ster' en trokken richting TAS. In plaats van de renner in kwestie te steunen koos de UCI de kant van het WADA. Gevolg: Iljo werd vorige zomer weer op non-actief gezet. Na verschillende pogingen durfde een rechter in kortgeding de renner 'voorlopig' vrij te spreken en hem de kans te geven te doen wat hij zou moeten doen: koersen. Dat was net voor de Gentse zesdaagse. Samen met Peter Schep stond hij op het hoogste schavotje in 'zijn' Kuipke.
Het zou het een mooi einde van een spannend en ingewikkeld sprookje kunnen zijn. Helaas is dit buiten de UCI gerekend. Misschien kwam het omdat Iljo meteen daarna uitgenodigd werd in het hol van de leeuw: Zwitserland, de thuisbasis van de UCI en het TAS. Hij reed er namelijk de zesdaagse van Zürich en deed het opnieuw niet zo slecht. "Niet met ons", moeten UCI-voorzitter Pat Mc Quaid en zijn vrienden gedacht hebben. Dus trokken ze maar in de aanval. Ze deden vrijwel alles wat ze konden om Keisse te verbieden deel te nemen aan de Zesdaagse van Rotterdam. Via een nieuwe procedure in kortgeding kon hij toch de fiets op en weerom met groot succes. Samen met Kenny De Ketele miste hij nipt de winst in de Ahoy-arena. En toch blijft de UCI lastig doen.
Kan het dan nog verbazen dat deze organisatie niet beseft hoe jammer het is dat de puntenkoers en de ploegkoers op het Olympische programma geschrapt is? Mij alvast niet.
Ze zullen ook niet bij helpen om het veldrijden als Olympische sport te laten erkennen. De reden dat het IOC geeft is dat het om een sport moet gaan die ofwel op ijs of op sneeuw moet plaatsvinden. Ik denk dat ze de wedstrijden tussen kerst en nieuwjaar niet gezien hebben dan. Toen was het zowel op ijs als op sneeuw.
En eigenlijk kunnen we nog een tijdje zo door gaan. Hopelijk hoeft het niet en zien de verschillende instanties dat er toch één en ander zal moeten veranderen.