Vorige week donderdag iets leuks meegemaakt. Zelf ben ik bijna 12 jaar afgestudeerd. Toch deed het vreemd toen ze me vroegen om te zetelen in een jury voor laatstejaars studenten Office Management (OM).
Even verduidelijken: Onlangs hadden we op het werk opnieuw een stageair. Er waren er de vorige jaren al twee geweest die ik mocht begeleiden. Normaal was dit de derde keer geweest maar door omstandigheden moest ik ze van iets verderaf begeleiden.
Nu goed. Ze heeft het er puik van af gebracht: vlot in de omgang, goede werkkracht... Met andere woorden we hebben niet te klagen gehad.
Nu moest zij en haar collega-studenten hun stages presenteren voor een externe jury. De opleidingsverantwoordelijke had me gecontacteerd met de vraag of ik soms geen zin had om in één van die jury's te zetelen. Het leek me eens leuk om dit te doen, al heb ik zelf eigenlijk niet onmiddellijk een opleiding OM genoten.
En het werd ook leerrijk. Ten eerste was het leuk om de evolutie eens tussen een laatstejaars studente van 12 jaar geleden (mezelf dus) en van nu. Ook de evolutie in de opleiding, de mogelijkheden die ze nu hebben... Amai soms denk ik dat ik veel te vroeg geboren ben. Aan de andere kant... ik heb het ook leuk gehad en heb ook wel best mijn ding kunnen doen. En het is nog maar de vraag of het er allemaal inderdaad gemakkelijker is geworden.
Terug naar de presentaties. Je merkt wel dat de jongeren van nu toch iets mondiger zijn geworden maar het taalgebruik... Dat laat toch wel te wensen over. Is het een gevolg van de sms- en MSN-cultuur? Maar studenten vroeger en studenten nu. Er zijn toch ook nog veel gelijkenissen. Elk van de studenten zat eigenlijk heel nerveus. Dus... op dat vlak is er zeker niets veranderd. Examens zijn examens, een jury blijft een jury. En aan persoonlijkheden, daar verander je blijkbaar ook niet zomaar iets aan. Best grappig eigenlijk om te ontdekken dat studenten op 12 jaar tijd dus toch niet zo ontzettend veel veranderd zijn op een paar kleine details na.
Het was dus heel leerrijk en op de koop toe interessant om contacten met collega-juryleden te leggen. Netwerking heet dat dan. Nog zo'n modewoord maar wel heel effectief. Als je het ergens wil brengen, heb je een groot netwerk nodig.
Tot slot: de studenten die ik mee moest beoordelen hebben het er al bij al goed van af gebracht. Ik wens hen en hun andere collega's alvast goede eindexamens toe en hopelijk vlot een job na het afstuderen.
Even verduidelijken: Onlangs hadden we op het werk opnieuw een stageair. Er waren er de vorige jaren al twee geweest die ik mocht begeleiden. Normaal was dit de derde keer geweest maar door omstandigheden moest ik ze van iets verderaf begeleiden.
Nu goed. Ze heeft het er puik van af gebracht: vlot in de omgang, goede werkkracht... Met andere woorden we hebben niet te klagen gehad.
Nu moest zij en haar collega-studenten hun stages presenteren voor een externe jury. De opleidingsverantwoordelijke had me gecontacteerd met de vraag of ik soms geen zin had om in één van die jury's te zetelen. Het leek me eens leuk om dit te doen, al heb ik zelf eigenlijk niet onmiddellijk een opleiding OM genoten.
En het werd ook leerrijk. Ten eerste was het leuk om de evolutie eens tussen een laatstejaars studente van 12 jaar geleden (mezelf dus) en van nu. Ook de evolutie in de opleiding, de mogelijkheden die ze nu hebben... Amai soms denk ik dat ik veel te vroeg geboren ben. Aan de andere kant... ik heb het ook leuk gehad en heb ook wel best mijn ding kunnen doen. En het is nog maar de vraag of het er allemaal inderdaad gemakkelijker is geworden.
Terug naar de presentaties. Je merkt wel dat de jongeren van nu toch iets mondiger zijn geworden maar het taalgebruik... Dat laat toch wel te wensen over. Is het een gevolg van de sms- en MSN-cultuur? Maar studenten vroeger en studenten nu. Er zijn toch ook nog veel gelijkenissen. Elk van de studenten zat eigenlijk heel nerveus. Dus... op dat vlak is er zeker niets veranderd. Examens zijn examens, een jury blijft een jury. En aan persoonlijkheden, daar verander je blijkbaar ook niet zomaar iets aan. Best grappig eigenlijk om te ontdekken dat studenten op 12 jaar tijd dus toch niet zo ontzettend veel veranderd zijn op een paar kleine details na.
Het was dus heel leerrijk en op de koop toe interessant om contacten met collega-juryleden te leggen. Netwerking heet dat dan. Nog zo'n modewoord maar wel heel effectief. Als je het ergens wil brengen, heb je een groot netwerk nodig.
Tot slot: de studenten die ik mee moest beoordelen hebben het er al bij al goed van af gebracht. Ik wens hen en hun andere collega's alvast goede eindexamens toe en hopelijk vlot een job na het afstuderen.
