Vandaag was een sportieve hoogdag. Neen, zelf heb ik geen sportprestatie neergezet. Integendeel. Ik maakte het allemaal mee vanuit mijn luie zetel. Het werd de N & N-dag. De Nadal en Niels-dag.
Deze morgen werd ik na een veel te korte nachtrust gewekt met Sven Nys op Radio 2. Wetende dat hij vandaag een belangrijke cross moest rijden, vermoedde ik al dat deze uitzending opgenomen moest zijn. Af en toe viel ik terug in slaap en hoorde er dus maar flarden van.
Uiteindelijk hield ik mijn ogen wat langer open en het daagde me ineens dat de mannenfinale van de Australian Open aan de gang moest zijn. Ik zette de TV op Sporza. Ik had blijkbaar net de eerste set gemist die in het voordeel van Rafael Nadal was uitgedraaid. Het werd een wedstrijd op het scherp van de snee en vooral... met prachtig tennis. Door de spanning en de kwaliteit van het spel dat Roger Federer en Rafael Nadal brachten, had ik geen moeite om wakker te blijven. Na de halve finale Verdasco-Nadal vreesde ik dat we met die vijfsetter een prachtige wedstrijd hadden gehad die meer een finale waard was dan de eigenlijk finale zou worden. Mijn vrees bleek gelukkig ongegrond. Federer en Nadal gaven het beste van zichzelf en vochten voor elk punt. Na opnieuw een marathonwedstrijd trok 'Rafa' Nadal aan het langste eind. Hij is mogelijk aan het begin van een echte Grand Slam: het winnen van de vier Grand Slam tornooien in hetzelfde kalenderjaar. De eerste is dus alvast binnen.
Doordat de tenniswedstrijd uitliep op een vijfsetter dreigde deze de uitzending van het WK veldrijden in Hoogerheide te overlappen. Gelukkig maakte Nadal er toch nog op tijd een eind aan de wedstrijd, waardoor ik niets hoefde te missen van zowel de tennismatch als de 'cyclocross'.
De laatste weken was er nogal wat heisa geweest rond het WK veldrijden. Lars Boom had altijd laten uitschijnen dat het WK in eigen land voor hem een prioriteit was. Hij zou de te kloppen man zijn. De Belgen zouden opnieuw tegen elkaar rijden in functie van de ploegbelangen. De ploegmanagers hadden zich ook al in de debatten gemengd. Het was uiteindelijk Sven Nys die het initiatief in handen nam om alle Belgische veldrijders op één lijn te krijgen. En hij slaagde.
Zoals ze vandaag voor elkaar geknokt en gereden hebben, we mogen trots zijn op alle zeven renners maar vooral op Niels Albert. Hij plaatste een demarrage, geholpen in de achtergrond door Sven Nys die perfect het gat liet vallen, tijdens de tweede ronde. Vanaf dan was het Albert tegen een jagende Stybar. Nys en Vantournhout probeerden nog even het blok aan de Tsjech zijn been te zijn, maar moesten hem toch laten gaan. Gelukkig voor ons hield de bijna 23-jarige renner uit Tremelo stand.
Vooraf had ik twee favorieten die dit WK mochten winnen: Sven Nys, die opnieuw het volledige seizoen vrij oppermachtig was en Niels Albert, die na een fantastisch competitiebegin ongelukkig ten val kwam in Gavere en het grootste deel van het seizoen moest revalideren. Als je ziet hoe Niels nog dergelijke prestaties neerzet na zijn revalidatie: sjapoo zeg. Ik had nooit gedacht dat we hem nog aan het werk zouden zien dit seizoen (zie post over Winter-wielerseizoen deel 2, december 2008), laat staan dat we hem wereldkampioen zouden zien worden.
Deze morgen werd ik na een veel te korte nachtrust gewekt met Sven Nys op Radio 2. Wetende dat hij vandaag een belangrijke cross moest rijden, vermoedde ik al dat deze uitzending opgenomen moest zijn. Af en toe viel ik terug in slaap en hoorde er dus maar flarden van.
Uiteindelijk hield ik mijn ogen wat langer open en het daagde me ineens dat de mannenfinale van de Australian Open aan de gang moest zijn. Ik zette de TV op Sporza. Ik had blijkbaar net de eerste set gemist die in het voordeel van Rafael Nadal was uitgedraaid. Het werd een wedstrijd op het scherp van de snee en vooral... met prachtig tennis. Door de spanning en de kwaliteit van het spel dat Roger Federer en Rafael Nadal brachten, had ik geen moeite om wakker te blijven. Na de halve finale Verdasco-Nadal vreesde ik dat we met die vijfsetter een prachtige wedstrijd hadden gehad die meer een finale waard was dan de eigenlijk finale zou worden. Mijn vrees bleek gelukkig ongegrond. Federer en Nadal gaven het beste van zichzelf en vochten voor elk punt. Na opnieuw een marathonwedstrijd trok 'Rafa' Nadal aan het langste eind. Hij is mogelijk aan het begin van een echte Grand Slam: het winnen van de vier Grand Slam tornooien in hetzelfde kalenderjaar. De eerste is dus alvast binnen.
Doordat de tenniswedstrijd uitliep op een vijfsetter dreigde deze de uitzending van het WK veldrijden in Hoogerheide te overlappen. Gelukkig maakte Nadal er toch nog op tijd een eind aan de wedstrijd, waardoor ik niets hoefde te missen van zowel de tennismatch als de 'cyclocross'.
De laatste weken was er nogal wat heisa geweest rond het WK veldrijden. Lars Boom had altijd laten uitschijnen dat het WK in eigen land voor hem een prioriteit was. Hij zou de te kloppen man zijn. De Belgen zouden opnieuw tegen elkaar rijden in functie van de ploegbelangen. De ploegmanagers hadden zich ook al in de debatten gemengd. Het was uiteindelijk Sven Nys die het initiatief in handen nam om alle Belgische veldrijders op één lijn te krijgen. En hij slaagde.
Zoals ze vandaag voor elkaar geknokt en gereden hebben, we mogen trots zijn op alle zeven renners maar vooral op Niels Albert. Hij plaatste een demarrage, geholpen in de achtergrond door Sven Nys die perfect het gat liet vallen, tijdens de tweede ronde. Vanaf dan was het Albert tegen een jagende Stybar. Nys en Vantournhout probeerden nog even het blok aan de Tsjech zijn been te zijn, maar moesten hem toch laten gaan. Gelukkig voor ons hield de bijna 23-jarige renner uit Tremelo stand.
Vooraf had ik twee favorieten die dit WK mochten winnen: Sven Nys, die opnieuw het volledige seizoen vrij oppermachtig was en Niels Albert, die na een fantastisch competitiebegin ongelukkig ten val kwam in Gavere en het grootste deel van het seizoen moest revalideren. Als je ziet hoe Niels nog dergelijke prestaties neerzet na zijn revalidatie: sjapoo zeg. Ik had nooit gedacht dat we hem nog aan het werk zouden zien dit seizoen (zie post over Winter-wielerseizoen deel 2, december 2008), laat staan dat we hem wereldkampioen zouden zien worden.
Ik vermoed dat er vanavond ontzettend goed gefeest zal worden zowel in Hoogerheide als in Baal-Tremelo (met hun bronzen en gouden medaille/wereldkampioen). Het is hen van harte gegund. Proficiat!! We mogen terecht fier zijn op een hecht Belgisch (eigenlijk volledig Vlaams) nationaal team en in het bijzonder op Niels Albert en Sven Nys.
Hierbij een noot aan de heer Vlaams minister van Sport Bert Anciaux: misschien moet het standpunt over het 'topsport'statuut van het veldrijden herbekeken worden. Zou het niet nuttiger zijn om mee te helpen zorgen dat deze wielerdiscipline ook eens Olympisch wordt? Kunnen we wellicht nog eens op winterspelen een gouden medaille winnen.
Hierbij een noot aan de heer Vlaams minister van Sport Bert Anciaux: misschien moet het standpunt over het 'topsport'statuut van het veldrijden herbekeken worden. Zou het niet nuttiger zijn om mee te helpen zorgen dat deze wielerdiscipline ook eens Olympisch wordt? Kunnen we wellicht nog eens op winterspelen een gouden medaille winnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten