Na de films, nu de musicals
Het is alweer even geleden dat ik nog tijd had om iets neer te pennen of liever te posten op mijn weblog. Ik heb dan ook drukke tijden achter de rug.
Door deze drukte ben ik er niet in geslaagd om in het oude postgebouw van Berchem naar een voorstelling van Daens, de musical te gaan. Ik was er anders wel graag naar toe geweest. Toen de film in 1993 uitkwam, ben ik wel gaan kijken in de bioscoop. De cast en crew was er één om U tegen te zeggen: regie: Stijn Coninckx, priester Daens: Jan Decleir, Nette: Antje De Boeck en Jan: Michael Pas. Muziek was van de hand van Dirk Brossé.
Ergens diep vanbinnen was ik ook wat bang om naar de musical te gaan kijken. Het is namelijk niet zo evident om van een film een musical, en omgekeerd, van een musical een film, die minstens even goed is als het origineel, te maken.
Zo was ik ontgoocheld in de filmversies van Evita en Chicago. Evita had ik toen nog niet in het theater gezien maar kende de muziek en het verhaal wel goed en vond dat de film er op sommige vlakken er te veel van afweek. Onlangs zag ik de musical wel in het Capitool in Gent en zelfs de Nederlandse versie kon me absoluut bekoren. Bij Chicago, de film ontbrak naar mijn gevoel het overweldigende dat ik live in het theater wel had ervaren.
Bij Daens had ik diezelfde schrik alhoewel de film geen filmmusical was. Bij het zien van de DVD overviel me een gevoel van spijt dat ik toch niet naar Antwerpen ben geweest. Misschien is het bij Daens inderdaad wel het voordeel geweest dat het oorspronkelijk geen musical was. Enkel het basisverhaal is hetzelfde. De muziek en zang geven er een extra dimensie aan. De prestaties van de hoofdrolspelers Lucas Van den Eynde (Daens), Free Souffriau (Nette), Jelle Cleymans (Jan), Jo Demeyere (Stillemans), Chris Vandendurpel (Ponnet) zijn absoluut van hoog niveau. Hoewel ik de musical dus niet live heb gezien, ben ik toch blij met de versie op DVD. Iedereen die er niet kon bijzijn, raad ik dan ook aan om de DVD te kopen. Ook de extra's zijn bijzonder interessant. Het blijft dus de moeite waard.
Toch ben ik onlangs in Antwerpen beland. Tante zijn brengt enige verplichtingen met zich mee. Normaal ging ik met de kinderen van mijn broers altijd shoppen voor hun verjaardag. Dit jaar wou ik iets 'creatiever' zijn. De drie meisjes zijn grote fan van Het Huis Anubis. Na de film was er nu de musical. Op 7 februari kwamen de 'bewoners van het Huis Anubis' voor drie voorstellingen naar de Elisabethzaal in Antwerpen. Aangezien de beste plaatsen voor de twee middaguitvoeringen al vlug verkocht waren, besloot ik om kaarten te bestellen voor de voorstelling van 11 u.
's Morgens was het wel vroeg vertrekken. De jongste schoonzus zette haar twee dochters bij mij af. We namen de trein van half negen richting Gent waar we overstapten op de trein naar Antwerpen. Daar hadden we afgesproken op het stationsplein met mijn oudste schoonzus en haar dochter.
Onze zitplaatsen in het theater waren uitstekend. Alle kinderen konden het podium perfect zien. En het was meer dan de moeite om te zien. De acteurs konden stuk voor stuk goed zingen. Het verhaal bleef boeiend van begin tot eind. Ook het publiek werd in de musical betrokken wat natuurlijk een plus is als je een voorstelling voor kinderen geeft. Vooral toen enkele acteurs de zaal in kwamen, was het hek helemaal van de dam.
Wie nog beweert dat dit enkel voor kinderen is, was er in Antwerpen wellicht niet bij. Ook wij, de volwassenen bedoel ik dan, konden deze musical zeker smaken. De DVD van de film kocht ik na de voorstelling als extraatje voor de kinderen. Hun dag kon duidelijk niet meer stuk. En de mijne ook niet meer.
Het is alweer even geleden dat ik nog tijd had om iets neer te pennen of liever te posten op mijn weblog. Ik heb dan ook drukke tijden achter de rug.
Door deze drukte ben ik er niet in geslaagd om in het oude postgebouw van Berchem naar een voorstelling van Daens, de musical te gaan. Ik was er anders wel graag naar toe geweest. Toen de film in 1993 uitkwam, ben ik wel gaan kijken in de bioscoop. De cast en crew was er één om U tegen te zeggen: regie: Stijn Coninckx, priester Daens: Jan Decleir, Nette: Antje De Boeck en Jan: Michael Pas. Muziek was van de hand van Dirk Brossé.
Ergens diep vanbinnen was ik ook wat bang om naar de musical te gaan kijken. Het is namelijk niet zo evident om van een film een musical, en omgekeerd, van een musical een film, die minstens even goed is als het origineel, te maken.
Zo was ik ontgoocheld in de filmversies van Evita en Chicago. Evita had ik toen nog niet in het theater gezien maar kende de muziek en het verhaal wel goed en vond dat de film er op sommige vlakken er te veel van afweek. Onlangs zag ik de musical wel in het Capitool in Gent en zelfs de Nederlandse versie kon me absoluut bekoren. Bij Chicago, de film ontbrak naar mijn gevoel het overweldigende dat ik live in het theater wel had ervaren.
Bij Daens had ik diezelfde schrik alhoewel de film geen filmmusical was. Bij het zien van de DVD overviel me een gevoel van spijt dat ik toch niet naar Antwerpen ben geweest. Misschien is het bij Daens inderdaad wel het voordeel geweest dat het oorspronkelijk geen musical was. Enkel het basisverhaal is hetzelfde. De muziek en zang geven er een extra dimensie aan. De prestaties van de hoofdrolspelers Lucas Van den Eynde (Daens), Free Souffriau (Nette), Jelle Cleymans (Jan), Jo Demeyere (Stillemans), Chris Vandendurpel (Ponnet) zijn absoluut van hoog niveau. Hoewel ik de musical dus niet live heb gezien, ben ik toch blij met de versie op DVD. Iedereen die er niet kon bijzijn, raad ik dan ook aan om de DVD te kopen. Ook de extra's zijn bijzonder interessant. Het blijft dus de moeite waard.
Toch ben ik onlangs in Antwerpen beland. Tante zijn brengt enige verplichtingen met zich mee. Normaal ging ik met de kinderen van mijn broers altijd shoppen voor hun verjaardag. Dit jaar wou ik iets 'creatiever' zijn. De drie meisjes zijn grote fan van Het Huis Anubis. Na de film was er nu de musical. Op 7 februari kwamen de 'bewoners van het Huis Anubis' voor drie voorstellingen naar de Elisabethzaal in Antwerpen. Aangezien de beste plaatsen voor de twee middaguitvoeringen al vlug verkocht waren, besloot ik om kaarten te bestellen voor de voorstelling van 11 u.
's Morgens was het wel vroeg vertrekken. De jongste schoonzus zette haar twee dochters bij mij af. We namen de trein van half negen richting Gent waar we overstapten op de trein naar Antwerpen. Daar hadden we afgesproken op het stationsplein met mijn oudste schoonzus en haar dochter.
Onze zitplaatsen in het theater waren uitstekend. Alle kinderen konden het podium perfect zien. En het was meer dan de moeite om te zien. De acteurs konden stuk voor stuk goed zingen. Het verhaal bleef boeiend van begin tot eind. Ook het publiek werd in de musical betrokken wat natuurlijk een plus is als je een voorstelling voor kinderen geeft. Vooral toen enkele acteurs de zaal in kwamen, was het hek helemaal van de dam.
Wie nog beweert dat dit enkel voor kinderen is, was er in Antwerpen wellicht niet bij. Ook wij, de volwassenen bedoel ik dan, konden deze musical zeker smaken. De DVD van de film kocht ik na de voorstelling als extraatje voor de kinderen. Hun dag kon duidelijk niet meer stuk. En de mijne ook niet meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten