Reis rond de wereld

Eigenlijk droom ik er al heel lang van: een reis rond de wereld te maken. De voornaamste redenen waarom ik er nog niet aan toe kwam, zijn: ten eerste de financiële zekerheid en ten tweede zie ik het niet onmiddellijk zitten om er als vrouw alleen de aardbol rond te trekken.
Wie me als klein meisje kende, zal verbaasd opkijken als ze dit lezen. Ik was altijd al een huisduif. Op kamp met de jeugdbeweging meegaan, was niet direct mijn ding. Ik kon ook niet goed in een vreemd bed slapen.
Maar dat veranderde voor een deel toen ik op 15-jarige leeftijd op internaat ging. De voorwaarde om naar de danshumaniora te gaan, was op internaat blijven. Toen moest ik wel verplicht in een vreemd bed slapen. De echte grote ommekeer kwam er pas echt toen ik op kot ging in Antwerpen. Die zelfstandigheid deed me op alle vlakken deugd.
Toen ik een jaar werkte, ging ik op mijn dooie eentje naar Londen, en ben er sindsdien nog een aantal keer alleen geweest. Dus die angst lijkt toch ook al in zekere zin overwonnen. Ik dacht er zelfs al stiekem aan om eens een jaar in het buitenland te gaan werken. In de jobaanbiedingen keek ik vaak naar de internationale vactures.
En ineens kreeg ik een leuke aanbieding. Call-agent voor Rank Xerox worden in Dublin, Ierland. De job hield in om telefonisch technische bijstand te verlenen. Het leek me leuk om te doen en solliciteerde. Ik was bij de geselecteerden. De koffers waren bijna gepakt toen ik een jobaanbieding in eigen land vond, meer in de richting van wat ik gestudeerd had. Ik stond voor een serieus dilemma. Uiteindelijk koos ik om hier te blijven.
Maar ik ontmoette hier wel voortdurend mensen uit verre landen en streken: Chili, IJsland, Brazilië, Mexico, Cuba, ... Vooral Latijns-Amerika intrigeert me wel om ooit eens te doorkruisen. En ik zou wellicht al een aantal plekjes vinden, waar ik zonder problemen zou kunnen logeren.
Vreemder komt mijn fascinatie voor Azië over. Vooral de landen Vietnam, Cambodja, Laos spreken mij ontzettend aan. Al die films over de oorlogen daar hebben er me ergens wel toe aangezet dat ik die landen ooit eens 'in het echt' wil zien. Het klinkt misschien luguber, ik weet het.
Ook door China wil ik eens trekken. Ik las ooit in mijn 'boekenwurmperiode' (en dat is al lang geleden ;-) de trilogie van romanschrijver Paul-Loup Sulitzer over Kate Killinger, een 'erfgename' van een Amerikaans krantenmagnaat die zelf een dagblad wil beginnen. Ze wordt verliefd op HH Rourke, een Franse journalist die de hele wereld rond trekt op zoek naar de belangrijkste gebeurtenissen. Zo maakt hij o.a. de Spaanse burgeroorlog en het begin van Nazi-Duitsland mee en raakt verzeild midden in het Rode Leger dat begonnen is aan de Lange Mars. De boeken waren zo aantrekkelijk en aanstekelijk geschreven dat ik het in mijn verbeelding ook allemaal mee beleefde. Maar wie weet, overtreft de werkelijkheid wel mijn stoutste dromen en verbeelding mocht ik ooit zelf er toe komen om op wereldreis te vertrekken.
In het afgelopen jaar ontmoette ik een aantal mensen die wel al de stap hadden durven zetten om gave en goed achter te laten en er een jaar (of twee) op uit te trekken. En het misschien nog eens zouden doen... En na het kampeerweekendje van vorige week heb ik de smaak zeker terug te pakken.
Nog eventjes sparen en wie weet over een aantal jaar... wordt er toch nog eens een droom werkelijkheid.