Op zaterdag 6 oktober nam Nico Mattan afscheid van het wielerpeleton. Na een mooie carrière zet hij nu definitief een punt als actief profrenner. Tijdens de voorlaatste rit van de Franco-Belge stapte hij in Poperinge af om er 's zondags in het eigen Sint-Eloois-Winkel een spetterend feest van te maken.
Eerlijk toegegeven: ik ben altijd al fan geweest van Nico. Hij zorgde altijd voor spektakel en, voor zover ik kon opmaken uit de reacties van anderen, voor de ambiance. Het deed me dan ook veel plezier toen ik bij de Waregemse lokale radio Diamant medewerker sport was, dat ik hem een aantal maal voor mijn microfoon heb kunnen halen. En zoals je hier al eerder kon lezen, heb ik zelfs toenmalig regerend wereldkampioen Johan Museeuw laten staan om hem te interviewen.
Alhoewel ik oorspronkelijk niet gepland had om er 's zondags bij te zijn, kon ik het voorstel van mijn beste vriendin Maika, verzorgster bij DFL cyclingnews (laatste ploeg waar Mattan voor reed) niet weigeren. De laatste tijd waren onze uitstapjes naar de koers (Heusden en Enecotour) altijd al heel leuk en gezellig geweest, dat ik dus onmogelijk nee kon zeggen. En wederom werd het een fantastische namiddag en avond. We hebben ontzettend veel gelachen en hoe kan het ook anders als de 'zussies' op stap zijn, onnozel gedaan.
Maar het werd voor mij persoonlijk ook een leuk weerzien met tal van renners die ik ooit in mijn beginjaren van mijn 'journalistieke' carrière als medewerker van het Wekelijks Nieuws en Radio Diamant heb geïnterviewd. Renners zoals Nico Mattan en Nico Eeckhout ben ik nog vaak tegen het lijf gelopen. Maar Chris Peers en Hendrik Van Dyck had ik al een hele tijd niet meer gezien. En het was best een heel aangenaam weerzien.
Het is een feestje tot in de vroege uurtjes geworden (naar ik heb vernomen). Maika en ik zijn het rond een uur of 00.30 'afgebold'. Na een zware namiddag en met een drukke werkdag in het verschiet, was het een goed uur om in bed te kruipen.
Tot slot heeft ook het geluksnummer van Mattan: 17 een extra tintje aan ons uitstapje. Maika heeft iets met het nummer 7 en ik met het cijfer 10 en als je dit samentelt is dit 17. ;-)
Eerlijk toegegeven: ik ben altijd al fan geweest van Nico. Hij zorgde altijd voor spektakel en, voor zover ik kon opmaken uit de reacties van anderen, voor de ambiance. Het deed me dan ook veel plezier toen ik bij de Waregemse lokale radio Diamant medewerker sport was, dat ik hem een aantal maal voor mijn microfoon heb kunnen halen. En zoals je hier al eerder kon lezen, heb ik zelfs toenmalig regerend wereldkampioen Johan Museeuw laten staan om hem te interviewen.
Alhoewel ik oorspronkelijk niet gepland had om er 's zondags bij te zijn, kon ik het voorstel van mijn beste vriendin Maika, verzorgster bij DFL cyclingnews (laatste ploeg waar Mattan voor reed) niet weigeren. De laatste tijd waren onze uitstapjes naar de koers (Heusden en Enecotour) altijd al heel leuk en gezellig geweest, dat ik dus onmogelijk nee kon zeggen. En wederom werd het een fantastische namiddag en avond. We hebben ontzettend veel gelachen en hoe kan het ook anders als de 'zussies' op stap zijn, onnozel gedaan.
Maar het werd voor mij persoonlijk ook een leuk weerzien met tal van renners die ik ooit in mijn beginjaren van mijn 'journalistieke' carrière als medewerker van het Wekelijks Nieuws en Radio Diamant heb geïnterviewd. Renners zoals Nico Mattan en Nico Eeckhout ben ik nog vaak tegen het lijf gelopen. Maar Chris Peers en Hendrik Van Dyck had ik al een hele tijd niet meer gezien. En het was best een heel aangenaam weerzien.
Het is een feestje tot in de vroege uurtjes geworden (naar ik heb vernomen). Maika en ik zijn het rond een uur of 00.30 'afgebold'. Na een zware namiddag en met een drukke werkdag in het verschiet, was het een goed uur om in bed te kruipen.
Tot slot heeft ook het geluksnummer van Mattan: 17 een extra tintje aan ons uitstapje. Maika heeft iets met het nummer 7 en ik met het cijfer 10 en als je dit samentelt is dit 17. ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten