Het is alweer een tijd geleden dat ik nog iets neerpende. Een combinatie van factoren, maar vooral wegens tijdsgebrek, kwam het er momenteel nog niet van om nog een nieuwe bijdrage te posten.
In de afgelopen maanden is er dus al één en ander gebeurd. Zo ben ik eind april naar de musical Zorro gaan kijken. Aangezien het ook net koninginnedag was, maakte ik van de gelegenheid gebruik om wat eerder richting Tilburg te trekken en nog eventjes de typische gekke 'Hollandsfeer' op te snuiven.
Halverwege maart was ik ook al met mijn nichtje Trien naar Oliver! geweest. Ze had me al laten weten dat ze de musical wou zien. Het leek me de ideale compensatie voor haar verjaardagscadeau van vorig jaar en deze voor dit jaar inbegrepen. Ze was helemaal in de wolken. Vooral toen ze merkte dat de rol van Oliver vertolkt werd door Seppe Hendrickx. Het was haar favoriet. En toen ze ook nog zijn handtekening kreeg na de voorstelling, kon het helemaal niet meer stuk. Het meisje tevreden en tante nog meer.
Ondertussen zijn we eind juli. En de vakantie is eindelijk in aantocht. Nog een weekje werken en dat kan ik twee weken even uitrusten en relaxen. Al heb ik natuurlijk al weer één en ander gepland. Door de drukte op het werk heb ik nog niet veel koersen live kunnen meemaken. Daar wil ik wel even tijd voor vrij maken tijdens de twee weken vrijaf. Ik heb al enkele data in mijn agenda genoteerd.
Voorlopig moet ik het tot morgen met de Ronde van Frankrijk doen. Maar ik moet zeggen dat ik er, voor wat ik er toch van gezien heb, ontzettend heb van genoten. Het was ongemeen spannend. Tot op de voorlaatste dag, vandaag dus, wisten we niet definitief wie er de Tour zou winnen. De hoofdrolspelers hebben er in de laatste week een prachtig schouwspel van gemaakt. Helaas was er ook de eerste week waarin heel wat valpartijen de ronde ontsierden. Vooral de crash van Flecha en Hoogerland, veroorzaakt door een wagen van de Franse radio en televisie, zal me lang heugen. Ik hield mijn hart vast maar Johnny Hoogerland kon verder. Hij haalt zelfs de eindmeet in Parijs ondanks de 33 hechtingen. Dat maakt mijn respect voor wielrenners alleen maar groter. Zoals ook Hoogerlands' ploeggenoot Björn Leukemans. Helemaal leeg zijn en toch nog volledig Alpe D'Huez oprijden terwijl hij vrijwel zeker wist dat hij buiten tijd zou aankomen en dus twee dagen voor tijd de Tour moest verlaten.
Het zijn allemaal helden. En hopelijk krijg ik ze de komende weken hier terug op de Vlaamse wegen tegen.
In de afgelopen maanden is er dus al één en ander gebeurd. Zo ben ik eind april naar de musical Zorro gaan kijken. Aangezien het ook net koninginnedag was, maakte ik van de gelegenheid gebruik om wat eerder richting Tilburg te trekken en nog eventjes de typische gekke 'Hollandsfeer' op te snuiven.
Halverwege maart was ik ook al met mijn nichtje Trien naar Oliver! geweest. Ze had me al laten weten dat ze de musical wou zien. Het leek me de ideale compensatie voor haar verjaardagscadeau van vorig jaar en deze voor dit jaar inbegrepen. Ze was helemaal in de wolken. Vooral toen ze merkte dat de rol van Oliver vertolkt werd door Seppe Hendrickx. Het was haar favoriet. En toen ze ook nog zijn handtekening kreeg na de voorstelling, kon het helemaal niet meer stuk. Het meisje tevreden en tante nog meer.
Ondertussen zijn we eind juli. En de vakantie is eindelijk in aantocht. Nog een weekje werken en dat kan ik twee weken even uitrusten en relaxen. Al heb ik natuurlijk al weer één en ander gepland. Door de drukte op het werk heb ik nog niet veel koersen live kunnen meemaken. Daar wil ik wel even tijd voor vrij maken tijdens de twee weken vrijaf. Ik heb al enkele data in mijn agenda genoteerd.
Voorlopig moet ik het tot morgen met de Ronde van Frankrijk doen. Maar ik moet zeggen dat ik er, voor wat ik er toch van gezien heb, ontzettend heb van genoten. Het was ongemeen spannend. Tot op de voorlaatste dag, vandaag dus, wisten we niet definitief wie er de Tour zou winnen. De hoofdrolspelers hebben er in de laatste week een prachtig schouwspel van gemaakt. Helaas was er ook de eerste week waarin heel wat valpartijen de ronde ontsierden. Vooral de crash van Flecha en Hoogerland, veroorzaakt door een wagen van de Franse radio en televisie, zal me lang heugen. Ik hield mijn hart vast maar Johnny Hoogerland kon verder. Hij haalt zelfs de eindmeet in Parijs ondanks de 33 hechtingen. Dat maakt mijn respect voor wielrenners alleen maar groter. Zoals ook Hoogerlands' ploeggenoot Björn Leukemans. Helemaal leeg zijn en toch nog volledig Alpe D'Huez oprijden terwijl hij vrijwel zeker wist dat hij buiten tijd zou aankomen en dus twee dagen voor tijd de Tour moest verlaten.
Het zijn allemaal helden. En hopelijk krijg ik ze de komende weken hier terug op de Vlaamse wegen tegen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten