De laatste dagen loop ik met een melancholisch gevoel, heb ik last van jeugdsentiment :s. Kortom het is weer 'die goede oude tijd'-tijd ;-)
Neen, alle gekheid op een stokje: ik heb dit weekend maar liefst de drie High School Musicals op rij gezien. De eerste twee huurde ik op DVD. De derde loopt momenteel in de bioscoop en ben deze op groot scherm gaan bekijken.
Maar wat is de link tussen mijn 'zogezegd jeugdsentiment' en High School Musical? denk je dan.
We keren terug naar de jaren waar ik nog op de 'High School' zat, mijn laatste jaren humaniora dus op het Vrij Handelsinstituut (dat nu bekend staat als het Vrij Handels- en Sportinstituut). Twee leerkrachten richtten elk jaar een Krea Show in. Zij waren de regisseurs, de leerlingen de zangers, dansers, acteurs, ... Het spektakel draaide telkens rond één centraal thema. Ik herinner me nog alle shows.
Schooljaar 1988-1989: Europa 1992. Dat speelde zich nog af in de sporthallen op het domein zelf. Kristine Perpête (fans van familie kennen haar als Els) kroop in de rol van Europa. Wendy en Gert waren haar collega's voor presentatie. Met de vierdejaars uit de danshumaniora brachten we een 'rugbywedstrijd' tussen Europa en de Wereldploeg in dansvorm. Onze groep haalde zelfs de krant. Daarnaast gaf ik nog samen met enkele andere leerlingen demonstraties van Japanse gevechtsporten onder het mom van 'gevaar dreigt van buiten Europa'.
Schooljaar 1989-1990: L'Amore, de liefde dus. Een duo (Caroline en Igor als ik me nog goed herinner) praatte het geheel aan elkaar. Alle aspecten van 'liefde' kwamen aan bod: de platonische liefde, de liefde voor een idool, de liefde voor de sport, ... Het vijfde en zesde jaar danste samen. Tijdens de tweede dans hoefde ik zelf niet veel te dansen maar speelde ik een 'bodyguard' voor de 'grote ster'. 't Was eigenlijk nog plezant ook.
Schooljaar 1990-1991: Money makes the world go round. In mijn 'senior year' was ik ook naast het podium actief. Met een aantal vrienden van het internaat waren we podiummeester. Het leuke eraan was dat we na de repetities altijd later op het internaat belandden. Zogezegd omdat we nog heel wat tijd nodig hadden om de podiumattributen terug op hun plaats te zetten voor de volgende repetitie. We speelden dan ook voor het eerst op verplaatsing, in het Cultuurcentrum De Dijk op Brugge Sint-Pieters. De presentatie gebeurde door Nico Deruwe, een klasgenoot van mij en Filip Ledeine (nu presentator op Radio 2, hij had het dus duidelijk in hem). Naast het podiummeester(es)schap mocht ik ook nog meedansen. Toen heb ik de musical 'Starlight Express' leren kennen. We dansten namelijk op 'Pumping Iron' uit die Musical. Verder herinner ik me vooral de sketsch van Delphine, een andere klasgenote, over een WC-madam, of liever ze speelde die zelf. Dat was echt een hilarisch goed stukje. Nu nog als ik een openbaar toilet bezoek, zie ik het terug voor me en moet dan binnensmonds lachen.
Dus, toen ik dit weekend de High School Musical-films zag, kreeg ik heimwee naar die tijd. Vooral de derde film bracht al die herinneringen terug naar boven. Deze is volgens mij ook wel de beste van de drie films. De acteurs zijn duidelijk gegroeid in hun rol en volwassener geworden. Ik heb gemerkt dat ze al volop met een vierde bezig zijn, maar de hoofdacteurs zijn er niet meer bij. Of dat een goed idee is? Dat is nog maar de vraag. High School Musical, Senior Year is duidelijk een climax die voortvloeit uit de vorige twee. Om nog beter te doen, lijkt me sterk. Vooral de vergelijking met Zac Efron, Vanessa Hedgens, Corbin Bleu, Monique Coleman, Lucas Grabeel, Ashley Tisdale en de rest van de 'Wildcats' zal moeilijk te vermijden zijn.
Voor wie de film al zag, mag dit hopelijk een even mooie herinnering zijn. Wie hem nog niet gezien heeft, laat dit dan een voorsmaakje zijn om dit zeker te doen.
Neen, alle gekheid op een stokje: ik heb dit weekend maar liefst de drie High School Musicals op rij gezien. De eerste twee huurde ik op DVD. De derde loopt momenteel in de bioscoop en ben deze op groot scherm gaan bekijken.
Maar wat is de link tussen mijn 'zogezegd jeugdsentiment' en High School Musical? denk je dan.
We keren terug naar de jaren waar ik nog op de 'High School' zat, mijn laatste jaren humaniora dus op het Vrij Handelsinstituut (dat nu bekend staat als het Vrij Handels- en Sportinstituut). Twee leerkrachten richtten elk jaar een Krea Show in. Zij waren de regisseurs, de leerlingen de zangers, dansers, acteurs, ... Het spektakel draaide telkens rond één centraal thema. Ik herinner me nog alle shows.
Schooljaar 1988-1989: Europa 1992. Dat speelde zich nog af in de sporthallen op het domein zelf. Kristine Perpête (fans van familie kennen haar als Els) kroop in de rol van Europa. Wendy en Gert waren haar collega's voor presentatie. Met de vierdejaars uit de danshumaniora brachten we een 'rugbywedstrijd' tussen Europa en de Wereldploeg in dansvorm. Onze groep haalde zelfs de krant. Daarnaast gaf ik nog samen met enkele andere leerlingen demonstraties van Japanse gevechtsporten onder het mom van 'gevaar dreigt van buiten Europa'.
Schooljaar 1989-1990: L'Amore, de liefde dus. Een duo (Caroline en Igor als ik me nog goed herinner) praatte het geheel aan elkaar. Alle aspecten van 'liefde' kwamen aan bod: de platonische liefde, de liefde voor een idool, de liefde voor de sport, ... Het vijfde en zesde jaar danste samen. Tijdens de tweede dans hoefde ik zelf niet veel te dansen maar speelde ik een 'bodyguard' voor de 'grote ster'. 't Was eigenlijk nog plezant ook.
Schooljaar 1990-1991: Money makes the world go round. In mijn 'senior year' was ik ook naast het podium actief. Met een aantal vrienden van het internaat waren we podiummeester. Het leuke eraan was dat we na de repetities altijd later op het internaat belandden. Zogezegd omdat we nog heel wat tijd nodig hadden om de podiumattributen terug op hun plaats te zetten voor de volgende repetitie. We speelden dan ook voor het eerst op verplaatsing, in het Cultuurcentrum De Dijk op Brugge Sint-Pieters. De presentatie gebeurde door Nico Deruwe, een klasgenoot van mij en Filip Ledeine (nu presentator op Radio 2, hij had het dus duidelijk in hem). Naast het podiummeester(es)schap mocht ik ook nog meedansen. Toen heb ik de musical 'Starlight Express' leren kennen. We dansten namelijk op 'Pumping Iron' uit die Musical. Verder herinner ik me vooral de sketsch van Delphine, een andere klasgenote, over een WC-madam, of liever ze speelde die zelf. Dat was echt een hilarisch goed stukje. Nu nog als ik een openbaar toilet bezoek, zie ik het terug voor me en moet dan binnensmonds lachen.
Dus, toen ik dit weekend de High School Musical-films zag, kreeg ik heimwee naar die tijd. Vooral de derde film bracht al die herinneringen terug naar boven. Deze is volgens mij ook wel de beste van de drie films. De acteurs zijn duidelijk gegroeid in hun rol en volwassener geworden. Ik heb gemerkt dat ze al volop met een vierde bezig zijn, maar de hoofdacteurs zijn er niet meer bij. Of dat een goed idee is? Dat is nog maar de vraag. High School Musical, Senior Year is duidelijk een climax die voortvloeit uit de vorige twee. Om nog beter te doen, lijkt me sterk. Vooral de vergelijking met Zac Efron, Vanessa Hedgens, Corbin Bleu, Monique Coleman, Lucas Grabeel, Ashley Tisdale en de rest van de 'Wildcats' zal moeilijk te vermijden zijn.
Voor wie de film al zag, mag dit hopelijk een even mooie herinnering zijn. Wie hem nog niet gezien heeft, laat dit dan een voorsmaakje zijn om dit zeker te doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten